Gervi kapítalisminn dreginn í dagsljósið enn og aftur

Ég er ekki sérfræðingur í heimsspeki kapítalismans, en mér skilst mjög oft á þeim sem aðhyllast þessa hugmyndafræði að hjarta hennar sé frjáls samkeppni og markaður. Bandaríkin eiga víst að vera skínandi dæmi um hvað kapítalisminn er frábær -- fyrirtæki keppast um hylli neytenda, og verða að gera vel til að græða, og neytandinn græðir (vonandi) á þessari keppni. Þessi keppni er það sem "tryggir" hag almennings -- fyrirtæki sem gerir vel við fólk kemst af, það sem gerir illa, kemst ekki af. Þetta flokkast líklega undir eitt mikilvægasta markaðslögmálið.

Eini vandinn er sýnist mér að þegar miklir peningar eru í spilinu, þá breytast aðstæður -- stór fyrirtæki finna allskyns leiðir til að komast hjá þessari bölvuðu samkeppni og öllu því veseni sem fylgir að gera vel við neytendur, því þannig græða þau meira!

Þessi fyrrnefndi "eini vandi" endurspeglast sérstaklega vel í því hvernig Bandarísk stjórnvöld virðast einungis slapplega uppstrengdur leiksoppur þeirra sem eiga peningana. Núna mun það kannski ekki bitna "beinlínis" á neytendum, heldur smærri samkeppnisaðilum, sem geta ekki keypt sér eins og nokkra stjórnmálamenn til að sleppa sér undan samkeppni!

Bandarísk stjórnvöld = drulla 

(já, ég veit að ansi mörg stjórnvöld mætti flokka svona..) 

Bandarísk stjórnvöld áfrýja úrskurði um prófanir einkaaðila á kúariðu

Lalli Johns er stálheiðarlegur í því sem skiptir máli!

Félagi minn sagði mér sögu af kynnum sínum við hann Lalla, en þannig var mál með vexti að Lalli bað hann um sígarettu á förnum vegi, og félagi minn varð auðvitað við þeirri ósk mannsins, og lítið meira um það að segja.

Þar til einhverjum dögum (eða vikum?) síðar, er félagi minn sitjandi á bekk og sér hvar Lalli gengur framhjá haldandi á sjónvarpi eða tölvuskjá, svo hann kallar til hans "Varstu að fá þér sjónvarp Lalli?".

Samkvæmt sögunni leit Lalli á stráksa, og virtist glaður í bragði að hitta hann aftur, lagði frá sér skjáinn, gekk til hans og rétti honum pakka af rauðum marlboro, og sagði "ég skuldaði þér sígarettu var það ekki?".

Ég man ekki hvort það fylgdi sögunni neitt hvað varð af þessum skjá, en það skiptir svo sem ekki máli.

Önnur er sagan þegar hann Varði félagi minn hafði gleymt að læsa bílnum sínum meðan á æfingu fyrir Airwaves sl. stóð, og úr bílnum var stolið bakpoka, sem innihélt utanáliggjandi harðan disk. Á harða disknum voru nokkur tónverk hans Varða og því afskaplega mikill missir að honum.

Varði hringir á lögregluna og tilkynnir þjófnaðinn -- tæpum hálftíma síðar er bakpokinn fundinn, og ekkert vantar. Lalli hafði tekið hann af einhverri stelpukind sem honum fannst greinilegt að hafði stolið honum, og skilaði honum til lögreglunnar. (Ef ég man rétt -- ég man amk að þetta kvöld vorum við Varði báðir í þeim hugleiðingum að við skulduðum honum Lalla eins og einn bjór fyrir góðverkið!).

Ég hef ekki einu sinni séð myndina sem var gerð um hann, en af þessum kynnum get ég ekki annað sagt en þessi maður sé vænsta sál, og myndi aldrei gera aumum illt! 

Öryrkjabandalagið kærir auglýsingar með Lalla Johns

Stór orð, lítið innihald

Fyrir nokkrum vikum gerði ég uppgötvun.

Uppgötvun mín fólst í því að ég gerði mér grein fyrir að ást mín á einfeldni er ekki eins takmörkuð og ég hélt, ég komst nefnilega að því að verkefni mitt í lífinu væri ekki að vera riddari réttlætisins (eins og svo margir halda sitt hlutverk vera), heldur kannski frekar einherja einfeldninnar (ég varð að stuðla þetta líka!).

Einfeldnin er svo vanmetin -- Um hvað snýst það að leysa vandamál? Til að svara þessari spurningu þarf maður að skilgreina hvað sé vandamál. Ef ég ætti að gera fljótfærnislega tilraun til þess myndi ég segja að vandamál sé ástand sem skapast þegar einn eða fleiri aðilar hafa markmið sem engin skýr leið eða sátt ríkir um hvernig á að ná.

Yfirleitt þegar vandamál hinsvegar eru brotin niður í frumeindir sínar, sem eru yfirleitt einfaldari viðureignar en heildin, virðast þau oft hverfa eins og dögg fyrir sólu! Einfeldni er aðlaðandi, náttúran verðlaunar hana, m.a.s. í tónlist er það oftast eitthvað einfalt sem grípur mann. Í forritun og að ég myndi telja allri verkefnaþróun í praxís er einfeldni það sem "makes or breaks", svo ég sletti nú aðeins meira.

Ég hangi í þessum hugleiðingum því undanfarnar 20 klukkustundir eða svo hef ég legið yfir skýrslum Evrópusambandsins um TEL (Technology-Enhanced Learning) verkefni sem fengu fjármögnun skv. sjöttu rammaáætlun EC til styrktar rannsóknar og þróunar þvert yfir evrópu. Í þessum skýrslum, sem ættu að lýsa einföldum, skýrum skrefum til framþróunar -- litlar, viðráðanlegar einingar? -- er álíka auðvelt að finna einfalda, raunsæja verkefnislýsingu og fljúgandi mörgæs.

Eftirfarandi orð eru hér með á bannlista;

• innovative
• significant
• competency
• extensible
• advanced
• intelligent

Ég gæti haldið áfram, en ég held það væri best að taka einfaldlega nokkur dæmi;

"an innovative technology-enhanced learning approach based on the dynamic modeling of individual behaviours in different organisational contexts and situations, taking into consideration the specificities of individuals, of their relationship and social networks (both formal and informal), and cultural factors".

Hver sem er einhverju nær því hvað stendur til að gera eftir að lesa þessa setningu fær bjór frá mér næst þegar ég er á Íslandi (og nei, það er ekkert rétt svar).

Ég viðurkenni nú alveg að ég er alls ekki saklaus hvað þetta varðar, þar sem ég lifi á tveimur svona "Evrópuverkefnum", annars vegar "COVCELL - Cohort-Oriented Virtual Campus for Effective Language Learning", og hinsvegar "iCamp - Innovative, Inclusive, Interactive & Intercultural Learning Campus". Ég hinsvegar tók aðeins þátt í uppruna COVCELL verkefnisins, var ráðinn til hins síðar -- og þrátt fyrir hauga af skjölum, og aðgang að þeim sem skrifuðu umsóknina, þá tók það nokkra mánuði fyrir mig að skilja hvað í andsk#"$ ég átti að gera!?

Hvað var svarið? Jú einfeldni, ég ákvað að eina leiðin til að ná þeim markmiðum sem sett voru fram í samningnum um iCamp, væri að einbeita mér að litlum einingum sem geta haft mikil áhrif (stærsta tæknilega vandamálið sem iCamp tekst á við er interoperability eða millivirkni kerfa, sem er flókið vandamál, og stærra en svo að við leysum það á næstu 16 mánuðunum). 

Ég er víst kominn á smá tangens, þar sem það sem ég ætlaði upprunalega að skrifa var;

"Er heimurinn betri því að það er til fólk sem myndi kalla þetta:

 

Intelligent socially extensible traffic management system ?"

 

Jæja, ég á víst eftir að fara yfir 13 kerfi eða svo (og það er bara rammaáætlun 6!).

Eða ætti ég að segja, I've yet to deploy intelligent assessment measures for competency driven data preparation on thirteen distinct knowledge objects.

Einhverjir í Brussel fara til helvítis fyrir að starta þessu trendi..

Heyr heyr!

Ég myndi kalla það verðugt framtíðarverkefni t.d. leyniþjónustu að bæla niður svona svívirðilega framgöngu auðvaldsins gegn grandalausum ráðherrum -- eða þá almennum borgurum. Heyr heyr fyrir hinu hlutlausa opinbera sem ber hagsmuni lítilmagnans í brjósti sér!

Ég er þess fullviss um að svona ofsóknir verða ekki látnar líðast í Íslandi framtíðarinnar, Sieg heil! 

Björn lýsir áhyggjum af þróun stjórnmálastarfs og réttarríkisins

Hefur barátta S borið árangur eða eitthvað annað?

Það væri falleg tilhugsun að áróður hægriafla hafi kannski ekki borið árangur?

Hvernig voru nú aftur tölurnar sem hann Hallgrímur Helgason fann varðandi umfjöllun ónefndra dálka Morgunblaðsins um Ingibjörgu Sólrúnu, eða þá sundurleitnina og innanflokks deilurnar allar hjá Samfylkingunni, sem enginn kannast svo við?

Nei, það er líklega til of mikils ætlast að reikna með því að kjósendur hafi séð gegnum áróðurinn -- þetta var líklega "baráttan á lokaskrefunum".

Úff..

Fréttaskýring: Samfylking kemur á óvart – Framsókn í sögulegu lágmarki

Afhverju ekki?

Við borgum jú tvöfalt meira fyrir eiginlega allt annað (nema kannski gott vatn?). 

Samkeppnin á fjarskiptamarkaði ætti eftir alltsaman að tryggja okkur hagstæð skilyrði í þessu sem og öðru, er það ekki? Greinilegt bara að íslenskar aðstæður bjóða ekki uppá betri kjör.

Einnig má benda á það að það er líklega svipað erfitt að setja upp símakosningakerfi fyrir 300.000 manns, og fyrir 30.000.000 manns, þ.e. mælt í greindarkerfisvinnu fyrir símfyrirtækin hér, svo þrátt fyrir að verðið sé lægra úti eru fyrirtækin þar að græða margfalt meira.

Ef 30.000 manns greiða eitt atkvæði hver á Íslandi, kostar það neytendur þá 99.99*30.000, eða í kringum 2.999.700 krónur, þar af fær símfyrirtækið kannski helminginn, eða 1.204.698 utan VSK. Miðað við verðlag á Íslandi þá er þetta bara brot af kostnaði við að hafa starfsmann með nauðsynlega menntun fyrir þetta starf, hvað þá þegar kostnaður við að mennta starfsmanninn er tekinn með í reikninginn.

Eftir þessar bollaleggingar velti ég því bara fyrir mér afhverju þetta kostar ekki meira?! 

Íslendingar greiða hátt verð fyrir Evróvisjónatkvæðin

Æj hann er samt óttaleg mús

Hann Hugh Grant er bara svona klassískur stamandi breti sem stundum missir sig.

Ef þessi ljósmyndararæfill hefði bara stoppað og beðið hann að róa sig niður, hefði hann án efa sagt "Oh yes I'm terribly sorry, I don't know what got into me, do you want me to get your clothes dry cleaned for you?".

Kannski hefði líka verið gott plan hjá ljósmyndaranum að velja sér ekki atvinnu sem snýst um að brjóta friðhelgi einkalífs fólks, það hefði verið góð byrjun kannski..

Hvað næst?

Dyravörður á ónefndnum skemmtistað á Íslandi ætlar að kæra alla sem voru í röðinni sl. föstudagskvöld fyrir dónaskap og meiðyrði.

 

Hugh Grant óskaði börnum ljósmyndara dauða úr krabbameini

Garðbæjingar geta verið stoltir :-)

Ég hef að vísu ekki notað þennan vef, enda aldrei verið  búsettur í Garðabæ, en það er hrósvert að notfæra upplýsingatæknina til að auðvelda borgurum að taka þátt í bæjarmálefnum, og aðstoða fólk við að fóta sig í samfélaginu, sem getur nú verið ærið flókið fyrstu árin (ég veit ekki hversu oft ég hef fengið einhver bréf frá Reykjavíkurborg um eitthvað sem mig hafði aldrei órað fyrir að ég þyrfti að hugsa útí, kynningar á skipulagsbreytingum sem ég þurfi að mæta í ráðhúsið á vissum dögum til að kynna mér t.d., eða einhver gjöld sem maður veit ekkert afhverju eru ekki inní útsvari t.d.?).

Önnur sveitarfélög á Íslandi mega örugglega taka Garðabæ sér til fyrirmyndar hvað þetta varðar. Sem starfandi forritari get ég fullyrt að það á ekki að vera óyfirstíganlegt fyrir flest sveitarfélög Íslands að setja upp vef af þessu tagi, og jafnvel gætu nokkur þeirra skotið saman í að borga fyrir að frjálst (free software) kerfi af þessu tagi yrði gert sem væri hægt að aðlaga og nota í öllum sveitarfélögum landsins með litlum tilkostnaði :-)

Garðabæjarvefur slær í gegn í Evrópu

Já, það ber árangur að standa sig vel!

Ef maður situr í ríkisstjórn í 16 ár, þ.á.m. gegnum mesta gullaldartímabil vestrænna efnahaga sl. 30 ár (fyrst USA, svo Evrópa), bætir umhverfi fyrirtækja, dregur úr hömlum og sköttum á fyrirtæki og fjársterkum einingum, heldur góð kosningapartý á 4ra ára fresti þar sem öllum með kosningarétt býðst kostur á því að djamma sjalla style, og síðast en ekki síst láta hornsteina velferðar svo sem heilbrigðiskerfið og Háskóla Íslands svelta, þá dafnar samfélagið, og kjósendurnir flykkjast til manns!

Flame on bitches! 

Sjálfstæðisflokkur bætir við sig þingmanni í Reykjavík suður

Áhrif hugbúnaðareinkaleyfa

Microsoft er einn stærsti eigandi hugbúnaðareinkaleyfa í heiminum, svo það getur ekki talist annað en kaldhæðnislegt að þeir hafi verið dæmdir til að greiða þessa formúgu í sekt fyrir að brjóta gegn einkaleyfum annara.

Nú verð ég að segja að samkvæmt minni vitund, þá er það einmitt Fraunhofer stofnunin sem á einkaleyfið fyrir MP3 hljóð umbreyti reikniritið, en þar sem að hugbúnaðareinkaleyfi eru afskaplega óljós oft á tíðum gæti vel verið að þrátt fyrir að hafa greitt þeim 16 milljón dollara fyrir að nota það reiknirit í Media Player forriti sínu, eru ótal önnur einkaleyfi sem þeir gætu hafa brotið gegn.

Vandamálið með hugbúnaðareinkaleyfi er það að þau brjóta gegn grundvallarstoð einkaleyfalaga. Þ.e.a.s. einkaleyfi er ekki hægt að veita fyrir hugmyndum eða abstrakt aðferðum, heldur einungis fyrir áþreifanlegum aðgerðum sem greinilega þarfnast mikilla rannsókna eða hugvits til að láta sér detta í hug. Vissulega geta flókin reiknirit þarfnast mikilla rannsókna og hugvits til að verða til, en þau eru að grunninum til einungis uppsetning aðgerða með einfaldri rökfræði þar sem erfitt er að draga línuna milli þess hvað er uppfinningin og hvað er stærðfræði sem hver sem er gæti uppgötvað. 

Hvað sem líður eðli reiknirita, er staðreyndin sú að ef einkaleyfi á hugbúnaði eru veitt, þá er kominn möguleikinn fyrir því að fá einkaleyfi fyrir hugmynd -- þ.e. "hugmyndinni að lesa hljóðskrá, skoða tíðni hvers tifs hljóðbylgjunnar, og sleppa því að skrifa út þær tíðnir sem mannseyrað heyrir ekki" -- einföld hugmynd ekki satt? MP3 einkaleyfið er auðvitað mun sértækara og flóknara -- sem betur fer, því annars væru "þjöppunar" reiknirit eins og OggVorbis að brjóta í bága við það. Vandamálið er að ekkert stöðvar fyrirtæki í því að sækja um (og yfirleitt fá úthlutað) svo almennum einkaleyfum.

Gott dæmi er einkaleyfið fyrir "browser plugin"; sjáanlegt hér.  En eigandi þess Eolas kærði Microsoft og fékk dæmt í skaðabætur 521 milljón bandaríkjadala. Að öllum líkindum hafði Microsoft aldrei heyrt um þetta einkaleyfi, því án efa hefði verið ódýrara að borga fyrirfram fyrir notkun þess.

Annað svipað dæmi er einkaleyfið fyrir "one click buy"; sjáanlegt hér. Amazon bókaverslunin eigandi þesskærði bókaverslunina Barnes & Noble fyrir brot gegn því, og var samið um málið utan réttar á endanum, og það fellt niður -- án efa með stórri greiðslu frá Barnes & Noble til Amazon.

Eitt af verstu dæmunum er einkaleyfi IBM fyrir "Presenting Advertising in an Interactive Service", sjáanlegt hér. Þetta einkaleyfi gæti til dæmis leyft IBM að fara í mál við Morgunblaðið (ef hugbúnaðareinkaleyfi verða viðurkennd á Íslandi) fyrir að hafa auglýsingar á vef sínum, og ef einhver trúir mér ekki, þá fóru þeir í mál við Amazon.com! Það eina sem verndar aðila eins og Morgunblaðið, er að þeir eru ekki nógu fjársterkir til að vera virði tíma risanna eins og IBM. Mál sem þessi ógna öllum efnahag internetsins.

Afhverju er þetta slæmt?

Í september á síðasta ári, var búið að úthluta yfir þrjátíu þúsund hugbúnaðareinkaleyfum í bandaríkjunum á árinu 2006. Allt stefndi í að metár yrði, sem síðast var árið 2004, en þá var yfir fjörutíu þúsund einkaleyfum á hugbúnaðaraðferðum úthlutað. Samtals fjöldi hugbúnaðareinkaleyfa í bandaríkjunum er án efa kominn vel yfir 200.000, en einungis á árunum 2004, 2005 og 2006 voru veitt í kringum 100.000 hugbúnaðareinkaleyfi.

Lang stærstur hluti þessara einkaleyfa er í höndum stórfyrirtækja sem vinna ekki mestmegnis í hugbúnaðargerð, og aðeins 6% þeirra endar í eigu fyrirtækja sem eru hugbúnaðarframleiðendur (Bessen, Hunt, 2003).

Fyrir ca. 2 árum las ég að meðal mannklukkustundirnar sem hvert einkaleyfi er skoðað áður en ákvörðun er tekin um réttmæti þess, hjá einkaleyfastofum sé 18 klukkustundir (þetta var hjá EPO eða USPTO). Og fáránleg einkaleyfi hafa verið útgefin, og tilvist þeirra ógnar sérstaklega smærri hugbúnaðarframleiðendum (og notendum!) sem í sakleysi sínu framleiða hugbúnað eftir bestu getu, án nokkurra möguleika á því að skoða þá tugi þúsunda einkaleyfa sem fyrir eru til að rata í gegnum þetta jarðsprengjusvæði upplýsingaaldarinnar sem hugbúnaðareinkaleyfi eru á góðri leið með að skapa.

Stærri fyrirtækin sem eiga meirihluta einkaleyfanna standa því afskaplega vel að vígi til að ógna smærri fyrirtækjum sem hafa ekkert gert af sér nema stritað við gerð góðs hugbúnaðar, til að gefa upp á bátinn arðbæra starfsemi sína, gegn því að sleppa undan réttarhöldum.

Allar afleiðingar þessarar þróunar er erfitt að sjá fyrir, en nú þegar höfum við séð mikið af hegðun sem virðist brjóta algerlega gegn tilgangi einkaleyfa. Fyrir þá sem hafa ekki enn lært að gagnrýna stöpla samfélagsins, þá eru einkaleyfi auðvitað ekki sjálfsagður hlutur. Einkaleyfakerfinu var komið á til að verðlauna þróun og framfarir, koma í veg fyrir iðnaðarnjósnir og arðrán uppfinningamanna, og auðvelda framleiðslufyrirtækjum að þróa nýjar, góðar vörur án þess að sérhæfa sig í rannsóknum og þróun -- heldur framleiðslu. Hugbúnaðareinkaleyfi í dag virðast alls ekki hjálpa þeim sem rannsakar og þróar hugbúnað, þvert á móti virðast þau draga úr möguleikum þess sem slíkt gerir til að athafna sig án hræðslu við lögsóknir og fjársektir. 

Þetta málefni er eiginlega of flókið fyrir mig til að rekja almennilega í einni svona bloggfærslu, hvað þá með mínatakmörkuðu þekkingu á því, en hér skulu fylgja nokkur áhugaverðar tilvísanir í þekkta menn innan tölvugeirans; 

Bill Gates (Microsoft) 1991 

Internal memo

"If people had understood how patents would be granted when most of today's ideas were invented and had taken out patents, the industry would be at a complete standstill today...The solution is patenting as much as we can. A future startup with no patents of its own will be forced to pay whatever price the giants choose to impose. That price might be high. Established companies have an interest in excluding future competitors."

Donald Knuth 2003

In a letter to the US Patent Office in 2003

"I strongly believe that the recent trend in patenting algorithms is of benefit only to a very small number of attorneys and inventors, while it is seriously harmful to the vast majority of people who want to do useful things with computers."

"When I think of the computer programs I require daily to get my own work done, I cannot help but realize that none of them would exist today if software patents had been prevalent in the 1960s and 1970s. Changing the rules now will have the effect of freezing progress at essentially its current level."

"If software patents had been commonplace in 1980, I would not have been able to create TEX"

Bruce Schneier and Niels Ferguson 2003

"We don't believe that patents serve the security community."

"In our opinion, the cost of the current patent system for the IT industry far outweighs the advantages."

John Carmack (id Software) 2005

"In the majority of cases in software, patents [affect] independent invention. Get a dozen sharp programmers together, give them all a hard problem to work on, and a bunch of them will come up with solutions that would probably be patentable, and be similar enough that the first programmer to file the patent could sue the others for patent infringement. Why should society reward that? ... The programmer that filed the patent didn't work any harder because a patent might be available, solving the problem was his job and he had to do it anyway. ... Yes, it is a legal tool that may help you against your competitors, but I'll have no part of it. It's basically mugging someone."

Oracle Corporation 1994

Submission to USPTO

"Oracle Corporation opposes the patentability of software. The Company believes that existing copyright law and available trade secret protections, as opposed to patent law, are better suited to protecting computer software developments..."

Prof. Hasso Plattner when Chair of SAP Board

"...SAP would not need patents to protect its investments and is collecting them only as a defensive weapon to prepare for litigation in the U.S..."

Pierre Haren, board director of ILOG 2001

"...The American experience of software patents is a disaster. Before imitating them we should rather try to see if they won't agree to change their system..."

Robert Barr (Cisco Systems Intellectual Property Department) 2002

"...The time and money we spend on patent filings, prosecution, and maintenance, litigation and licensing could be better spent on product development and research leading to more innovation.."

Douglas Brotz (Adobe Systems) 1994

"...I believe that software per se should not be allowed patent protection..."

Jim Warren (Autodesk) 1994

"...There is absolutely no evidence, whatsoever—not a single iota—that software patents have promoted or will promote progress..."

Mitch Kapor 1994 (Founder of Lotus 123)

"Because it is impossible to know what patent applications are in the application pipeline, it is entirely possible, even likely, to develop software which incorporates features that are the subject of another firm's patent application. Thus, there is no avoiding the risk of inadvertently finding oneself being accused of a patent infringement simply because no information was publicly available at the time which could have offered guidance of what to avoid."

Richard Stallman (GNU project) 2004

"When you are restricting what the citizens can do with their own computers that's not just an economic issue any more. That's an issue of people's rights."

Þessar tilvísanir eru stolnar af wikipedia síðunni http://en.wikipedia.org/wiki/Software_patent_debate

En ég mæli einnig með að lesa ritgerðina "An Empirical View of Software Patents", Bessen, Hunt, 2003.

Ég vona innilega að þessi hugbúnaðareinkaleyfi verði aldrei lögleg á Íslandi, og að þau verði afnumin í afganginum af heiminum. Ákvörðun bandaríska þingsins á 8. áratugnum um að höfundaréttarlög væru nóg til að vernda hugbúnaðariðnaðinn var bersýnilega rétt, og sést það glöggt með því að engin sjáanleg aukning er í rannsóknum og þróun hugbúnaðar þrátt fyrir stóraukinn fjölda einkaleyfa sl. ár. 

Microsoft gert að greiða 1,5 milljarða dala í bætur